Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın kabine toplantısı konuşmasını bütün emekliler gibi ben de dikkatlice dinledim…
Ne yalan söyleyeyim belki insafa gelinmiştir, sürecin ağırlığını görürler, sıkıntının çok ağır bir noktada olduğunu anlarlar da en azından bütün emeklilere seyyanen 4 bin lira gibi bir iyileştirme yaparlar diye bekledim…
Bekledik...
Tabi boşuna…
Demokrasimiz güçlenmiş bunu anladık,
FETÖ’yü yenmişiz bunu anladık,
Terörle çok güzel mücadele etmişiz bunu anladık,
Muhalefet çok kötüymüş bunu anladık,
Kömür bittiği için yeni maden sahası oluşturulmuş bunu anladık,
Enflasyon tekrar tek haneye inecekmiş bunu anladık,
Türkiye’nin gücü de imkânları da potansiyeli de geçmişle mukayese edilemeyecek derecede büyükmüş bunu anladık,
Ayaklarımızın altındaki çakıl taşlarının bizim dikkatimizi önümüzdeki deryadan uzaklaştırmasına izin vermemeliymişiz bunu anladık
Bu kritik dönemde hep birlikte yapmamız gereken şey, ülkenin milli çıkarlarını, milletin ortak menfaatlerini, evlatlarımızın geleceğini küçük beklenti ve endişelerin önüne koymakmış bunu anladık da…
Yahu birader bizim cebimizde 5 kuruş yok, bunu nasıl anlatacağız, asıl derdimiz bu.
Emekli yine önemsenmedi...
İşin acı tarafı şu, Türkiye’yi Süleyman Demirel, Turgut Özal, Mesut Yılmaz, Tansu Çiller, Bülent Ecevit ya da Recep Tayyip Erdoğan… kimin yönettiğinin bir önemi yok. Kesin olan bir şey vardır, kazık daima vatandaşadır…
İşte bu acı gerçek var ya inanın bu acı gerçek beni bütün bu ekonomik sıkıntılardan daha fazla acıtıyor.
Şu dünya üzerinde bu Aziz Millet kadar devletine sadık başka bir millet yoktur.
Ama ne olursa olsun, nasıl bir dönem yaşanırsa yaşansın, karpuz yerken karpuz yiyemez hale gelir…
Tatile giderken tatile gidemez hale gelir…
Türkiye’de yetişen karpuzları bütün dünya yer de bizim emeklimiz, işçimiz yiyemez…
Vallahi ben yıllardır fındık alıp yiyemiyorum.
Eskiden alıyordum, çok da severdim, özellikle de kabuklusunu alırdım, kırar kırar çocuklarla yerdik ama şimdi alamıyoruz, halka işte her zaman bu düşüyor bu ülkede…
Elma yiyemez, armut yiyemez, erik yiyemez, adam gibi bir içecek alıp içemez…
Dönem ne olursa olsun gerçek bu oluyor, vatandaşa bu kalıyor.
Hay kardeşim bir bak ekmek kaç lira olmuş, domates kaç lira olmuş, kuru fasulye kaç lira olmuş, pirinç kaç lira olmuş, şeker kaç lira olmuş, çay kaç lira olmuş, dolmuş, belediye otobüsü, elektrik, su kaç lira olmuş.
Bu insanların çocukları var, eylül ayı okul ayı…
Okul kitap diyecek, okul kıyafet diyecek, okul servis diyecek…
Yahu en basit günlük ihtiyaç konularını bile bu insanlar ikame edemeyecekse, bu insanlar için neyin değeri olur?
Bu insanlar çocuklarına rezil olacaksa neyin bir önemi olur?
Ne kıymetli olur bu insanlar için? Türkiye’nin nereye geldiği ile dünyanın nereye geldiği ile ilgilenir mi bu insanlar?
Yanlış anlamayın emeklinin maaşı çok düşük kaldı, insaf çizgilerinin altında kaldı da asgari ücretlinin aldığı maaş normal mi?
Yahu, Suudi Arabistan mesela halkına acır, eğer Suudi Arabistan’a bir şirket açacak olursanız, o ülkeden bir ortak bulmanız gerekir. Belki milyonlarca Arap sadece Suud oldukları için maaş alırlar, para kazanırlar.
Avrupa ülkeleri zaten halkını her halükârda korur, bugün asgari ücretliye verdiğinizin 3 kat fazlasını bir Avrupa ülkesinde işsiz vatandaş alır…
Her çocuğa para ödenir…
Peki Aziz Türk Milleti…
Ne parası işe yarar ne çalıştığı ne kazandığı…
Sadece ölmek yakışır sanki bu millete…
Yahu bırakın bu milleti Allah bu dünyaya göndermiş bu dünyada da insan gibi yaşasın…
Ama yaşayamaz…
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ı dinledik, gördük halka ne kalmış…
Sırt sırta verip acısını içine bastırıp, Ayasofya’ya sevinmek, Amerika’ya baş kaldırdık diye sevinmek…
İhracat yaptı ağalarımız diye sevinmek…
Ama cebimizde beş kuruş olmayacak, yaz geçecek bir tek karpuz alamayacağız, meyve yiyemeyeceğiz, iş bulamayacağız…
CHP’de kargaşa var bak, sen onu konuş, senin ne işin olur parayla, değil mi ama?
Hakikaten yazık…
